เด็กตาบอดคนหนึ่งนั่งที่ขั้นบันไดของตึกโดยมีหมวกวางหงายไว้ข้างๆ มีป้ายเขียนไว่ข้างตัวว่า “ผมตาบอด กรุณาช่วยด้วย” มีเหรียญเพียงสองสามอันในหมวก
ชายคนหนึ่งเดินผ่านมา เขาหยิบเงินสองสามเหรียญจากกระเป๋าแล้วหย่อนลงในหมวก เขาหยิบป้ายข้างเด็กตาบอดมาเขียนที่ด้านหลัง แล้ววางลงที่เดิม เพื่อให้คนเดินผ่านได้เห็นข้อความใหม่บนป้าย ในไม่ช้า...หมวกก็เต็ม ผู้คนมากมายให้เงินแก่เด็กตาบอด บ่ายวันนั้นชายที่เขียนป้ายให้ใหม่กลับมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น เด็กชายจำเสียงฝีเท้าเขาได้ก็ถามขึ้นว่า “คุณใช่คนที่เขียนป้ายให้ผมใหม่เมื่อเช้าใช่ไหมครับ” “คุณเขียนว่าอะไรครับ”
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHRR0iqLAag_8nM925-DjP5byhzECvY1hGPh82K8eJCGnGL62E6Xd3WyRqPfFZ0iZ9hGpT8tZOvTOMmH_5u1sQ9sI95cd11nvu-e6rZMnwAbWRxYymn0YsAGtsi-UM3CBwn1utEfqWEdE/s400/image002.jpg)
ชายคนนั้นพูดว่า “ฉันแค่เขียนความจริง ฉันเขียนสิ่งที่เธอพูดแต่เขียนด้วยคำพูดที่แตกต่าง” ฉันเขียนว่า “วันนี้ช่างเป็นวันที่สวยงาม แต่ผมไม่สามารถชื่นชมมันได้” ทั้งสองข้อความบอกกล่าวผู้คนว่าเด็กชายนั้นตาบอด ทว่าข้อความแรกเพียงบอกธรรมดาว่าเด็กชายตาบอด ในขณะที่ข้อความหลังบอกผู้คนว่าพวกเขาช่างโชคดีเหลือเกินที่ตาไม่บอด แปลกใจไหมที่ข้อความหลังให้ผลดีกว่า ![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5cPPq4gVcbe-tDKCjzisXbPNjtMu6ibfpFuSTFGawuUfaBUCR4fScsWPgeCyIl5Rf5W_WhYFBoffWDok8lFPmkQyhyphenhyphenIIhtk2spejC2Mkfgtw7nCHgNGGSgNkqpupNtpUayAL0uAyoLEg/s400/image003.jpg) |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น